Droge decembermaand

Na een Skype-pakjesavond, was het vandaag echt mijn beurt. Vanochtend werd er op mijn deur geklopt en stond daar mijn Chinese huisbaas met een juten zak met cadeautjes. Oké, misschien geen juten zak maar een doos vanuit Nederland, gestuurd door de allerliefste moeder, die niet zou willen dat ik deze Decembermaand zonder marsepein, chocoladepepernoten en ander snoepgoed door zou brengen. Maar liefst vijf kilo aan cadeautjes voor mij op deze verlate pakjesochtend. Ook al was het deze keer anders dan afgelopen zeventien jaar, tijdens het uitpakken voelde ik toch echt die 'oh-mij-god-het-is-sinterklaas-opwinding'. Met een grote lach op mijn gezicht heb ik al mijn cadeautjes uitgepakt, ik voelde me weer een klein kind, zo blij was ik.

Afgelopen week heb ik het grootste deel van mijn tijd met vier verschillende reisgidsen doorgebracht in het park en de staatsbibliotheek, want ja, ik moest nodig beginnen aan het plannen van de contouren van mij reis. Misschien hadden ze op school dan toch een beetje gelijk...

Drie weken voor kerst heb ik het enige concrete plan dat ik had voordat ik hierheen vertrok, volledig omgegooid. In plaats van mijn geplande verblijf in Sydney tijdens kerst en oud en nieuw, heb ik besloten om langer in Melbourne te blijven. Simpelweg omdat ik hier mensen ken en mijn feestdagen met hun waarschijnlijk stukken leuker zullen zijn dan met een meute backpackers op Bondi Beach. Toegegeven, zo loop ik een beetje de ultieme backpackers-kerst mis, maar dat is het me waard!

Daarnaast staat mij een paar weken boerderijwerk te wachten in 2016. Misschien niet het beste idee, zo midden in de Australische zomer, maar ik wil even flink geld verdienen voordat ik de Oostkust op ga reizen en wat geeft er nou meer de backpackers-experience dan fruit plukken?

Ik heb in ieder geval de eerste hittegolf van deze Australische zomer (net) overleefd. Het heeft weliswaar mijn glamoureuze beeld van een Australische zomer (iedereen blij met zon, gebruind, in bikini's op het strand, regenboogpony's en een lang en gelukkig leven) een beetje verpest. Ik wil jullie heel graag jaloers maken met de veertig graden die ik hier had afgelopen weekend, maar eerlijk, meer dan zwetende, plakkerige mensen, is het niet. De Australiërs konden, tot mijn verbazing, nog slechter tegen deze hitte dan ik en begaven zich in grote groepen naar alle winkelcentra; de enige plek waar de warmte niet kon komen. Vol goede moed stapte ik op mijn fiets om ook maar mijn tijd te verdoen met 'kerstinkopen'. Na zo'n dertig seconden op m'n fiets snapte ik ineens waarom iedereen me aankeek alsof ik idioot was. Mocht je ooit in Australië zijn, het is veertig graden en jij denkt, ach, tien minuten op de fiets, dat moet toch geen probleem zijn?! DOE HET NIET!

In tegenstelling tot Europese zomers, staat er hier in Australië flink wat wind. Dat zou heel fijn zijn als het verfrissende wind was, maar dat is het dus niet. Australische zomerwind is warm, heel warm. Wanneer je op de fiets stapt met die wind in je gezicht, droog je simpelweg uit. Dus, een van de weinige reistips die ik zal geven, die misschien voor ieder helder denkend wezen voor de hand ligt, maar toch; ga niet fietsen in Australië als het veertig graden is, voor je eigen veiligheid...

Hoewel ik hier, midden in de zomer, niet echt een kerstgevoel heb, wens ik iedereen hele fijne feestdagen en alvast een gelukkig nieuw jaar!