Reality strikes again

Hoe hard ik ook probeer om aan mijn Nederlandse imago te ontkomen, het lukt niet. Voor degenen die het nog niet weten: ik heb een hekel aan het Nederlandse accent. Of het nou is in het Engels, Duits, Frans of Chinees, een Nederlands accent klinkt verschrikkelijk. Daarbij trek je met een Nederlands accent vooral Nederlanders aan ('Goh, kom jij ook uit Nederland? Wat toevallig, ik ook!') en dat was nou net niet mijn bedoeling. Ik ben niet de halve wereld over gereisd om Nederlanders te ontmoeten.

Toch word ik er iedere keer weer pijnlijk aan herinnerd dat mijn accent nog in grote mate aanwezig is. De reactie op een simpel 'Hello, how are you doing?' van mijn kant is bijna standaard 'Oh, are you Dutch?'. Een Nederlandse medewerker in mijn hostel antwoordde op mijn vraag of mijn accent dan echt zo erg was: 'Nee hoor, je had net zo goed Duits kunnen zijn.' Niet echt de geruststelling die ik had willen horen.

Afgezien hiervan geniet ik van Melbourne. Ik heb besloten om hier nog een maand te blijven en ben ondertussen zelfs ingetrokken in mijn eigen (tijdelijke) kamer. Na alle hostels toch wel een welkome afwisseling. Echt toeristische trektochten door Melbourne heb ik nog niet gemaakt, eerst moet ik hard op zoek naar een baan! Ik heb zaterdag een proef-draaidag bij een burgerrestaurant (vrij ironisch voor een vegetariër), dus ik hoop dat ze mijn accent daar acceptabel vinden.

Ik hou jullie op de hoogte!